[ad_1]
امیل زولا، مهمنرین نماینده مکتب ادبی ناتورالیسم، در جوانی یک عکاس بود و با رسانهای سر و کار داشت که در آن تاثیرات هنرمند اهمیت کمی دارد. این تمایل، به نوشتن او نیز منتقل شد و بلافاصله در بهترین کتابهای امیل زولا آشکار شد. این نویسنده به جای افراط در امپرسیونیسم، خود را به عنوان یک ناظر تقریباً بیعلاقهی رویدادها میدانست. به یک معنا، او یک دانشمند یا حداقل یک روانشناس بود که شخصیتهایش را بر اساس فرضیه در موقعیتهایی قرار میداد و به سادگی واکنشهای آنها را یادداشت میکرد. به طوری که گویی نتایجی تجربی هستند.
کتابهای امیل زولا بهعنوان برترین نویسنده طبیعتگرای دوران خود، شخصیتهای ایدهآلیشده و اغراقآمیزی را که در آثار آین رند یا حتی آثار ارنست همینگوی میبینید، ندارند. در مقایسه با معاصران او مانند ویکتور هوگو و آنوره دو بالزاک، شخصیتها حتی خاطرهانگیز هم نیستند: هیچکس به تکگویی نمیپردازد یا تجلیهای ناگهانی و جهانی تکاندهنده ندارد.
ممکن است بپرسید: «نوشتن در مورد مردم عادی که کارهای معمولی انجام میدهند چه فایدهای دارد، آیا ما روزنامههای محلی برای این کار نداریم؟» اگر اصرار دارید درباره قهرمانان عجیب و غریبی که کارهای قهرمانانه عجیب و غریب انجام میدهند بخوانید، همیشه نلسون دمیل را خواهید داشت. با این حال، اگر میخواهید زیر سطح، روایت واقعگرایانهتری برای معنا پیدا کنید، باید شروع کنید به بلعیدن بهترین کتابهای امیل زولا.
۱. ژرمینال
ژرمینال که به عنوان بهترین رمان امیل زولا شناخته میشود، در واقع بخشی از مجموعهی «روگن ماکار» است که دنبالههای بیشتری نسبت به جنگ ستارگان دارد. بسیاری از تنظیمات و مضامین اواسط قرن نوزدهم برای خوانندگان چارلز دیکنز آشنا هستند، اگرچه سبک و رویکرد زولا بسیار متفاوت است.
بدون شک، ژرمینال به سیاستهای دنیایی که به سرعت در حال تغییر است ورود میکند، اما واقعاً ماهیت ایدئولوژیکی ندارد و سعی نمیکند هیچ راه حلی برای مشکلات انقلاب صنعتی اولیه ارائه دهد. زولا به بی عدالتی سیستم نمیپردازد. در عوض، سرنوشت طبقهی کارگر تنها زمانی نشان داده میشود که بر قهرمان داستان یعنی اتین لانتیه تأثیر میگذارد که برای اولین بار در L’Assommoir معرفی شد. لازم نیست همه این رمانها را بخوانید تا بفهمید چه اتفاقی در حال رخ دادن است، زیرا هر کدام به تنهایی هم موجودیتی مستقل دارند.
طرح این کتاب گاهی اوقات بسیار تیره و تار است و در پس زمینه اعتصاب معدنچیان، افتضاح و درگیری زیادی وجود دارد. اگرچه زولا در توصیف بدبختی و بیعدالتی استاد است اما ژرمینال همچنین موفق میشود لحظات امیدوارکنندهای را ایجاد کند: مطمئناً وضعیت بد است و مطمئناً تضمین برای بهبود نیست اما هنوز جایی برای ویژگیهای انسانی مانند امید و مهربانی وجود دارد.
با این حال، این واقعاً نثر توصیفی زولا است که این کتاب را به بهترین کتاب او تبدیل کرده است، نه کنار هم قرار دادن خوب و بد. او به جای محکومیت گسترده شرارتهای سرمایهداری لجام گسیخته، داستان را از طریق تابلویی از جزئیات واضح و روزمره ارائه میکند. این رمان در همان صفحات اول کاملاً خواننده را جذب میکند و تا پاراگراف آخر به دنبال خود میکشاند.
۲. آسوموار
«آسوموار» به سرعت به یکی از پرفروشترینها تبدیل شد، احتمالاً تا حدودی به دلیل جنجالهایی که در میان طبقات بالاتر جامعه فرانسه به راه انداخت. زولا تلاش زیادی کرد تا فقرای پاریسی را با دقت هر چه بیشتر به تصویر بکشد، و دیالوگ را با عبارات عامیانه معاصر اشباع کرد. نویسنده به سادگی معتقد بود که شخصیتها و رویدادها را باید آنطور که هستند به تصویر کشید، نه آنطور که ما دوست داریم. در مورد فقرای شهری زمان او، این به معنای بحث در مورد رابطه افسارگسیخته، خشونت خانگی، و اعتیاد به الکل بود. رمانهای امیل زولا بین خوشبینی و ناامیدی، زیبایی و دافعه، مهربانی و ظلم تعادل برقرار میکنند و این رمان نیز از این قاعده مستثنی نیست.
۳. سایههای شب
در حالی که اتین لانتیه (شخصیت اصلی ژرمینال) اساساً انسانی شایسته اما ناقص است، برادرش ژاک تحت سلطهی تاریکی است. به عبارت مدرن، او یک قاتل سریالی نوظهور است.
او مقصر قتلی نیست که این تریلر درباره آن میچرخد، اما تنها شاهد آن است. او (تنها) آدم بد هم نیست: به نظر میرسد او و همه اطرافیانش در حال مبارزه با کشمکشهای خصوصی و درونی خود علیه انگیزههای جنسی، حسادت و خشونت هستند. به طور طبیعی، برخی از آنها در نبرد شکست میخورند و مجموعهای از رویدادهای پیچیده و جذاب رقم میزنند.
«سایههای شب» بسیار بیشتر از یک رمان پلیسی ساده و پر از شخصیتهای استاندارد است. سطح اکشن و تعلیق مطمئناً با «قتل در قطار سریعالسیر شرق» برابری میکند و شخصیت پردازی پیچیده و عمیقاً روشنگر زولا این کتاب را به یکی از بهترین کتابهای او تبدیل میکند.
۴. بهشت بانوان
این کتاب که به عنوان «بهشت بانوان» ترجمه شده است، در زیر چتر «Les Rougon-Macquart» قرار میگیرد، هرچند که بدون خواندن ده رمان قبلی، مشکلی در فهم آن ندارید. مانند سه کتاب قبلی امیل زولا که رتبهبندی کردهایم، در پس زمینه انقلاب صنعتی رخ داده؛ تحولی که معیشت و قطعیتهای قدیمی را ریشه کن میکند.
با این حال، در این کتاب، ما به یک محله فقیر نشین پاریس یا یک دهکده کوچک معدن زغال سنگ برده نمیشویم. کار قهرمان داستان در فروشگاه بزرگ جدید حداقل کمی ملایم است و تأثیر سرمایهداری بر افراد درگیر، اگرچه هنوز گسترده است، اما سراسر منفی نیست.
ممکن است آنقدرها علاقهمند به توصیف شرایط کاری و کسبوکار روزانه یک فروشگاه قدیمی نباشیم، اما زولا و چشمانداز بینظیر او برای جزئیات میتوانند این موارد را قانعکننده کنند. اگرچه اینها فقط به دلیل تأثیری که روی شخصیتها می گذارند مهم هستند. اهمیت اصلی این است که برای اولین بار، زنان جوان میتوانند از نظر مالی مستقل باشند و حتی بدون ازدواج به جایگاه اجتماعی خاصی دست یابند. برخلاف بسیاری از نویسندگان عصر خود (و حتی مدرن)، زولا شخصیتهای زن را بهعنوان افرادی کامل مینویسد.
۵. نانا
یک موضوع اصلی در همه رمانهای زولا این است که چگونه خانواده و تربیت در نهایت شخصیت و سرنوشت یک فرد را در زندگی تعیین میکنند. این موضوع برای اولین بار در Assommoir دیده شد، قهرمان داستان از خانواده بدرفتار و ناکارآمد خود فرار کرده و به کارهای نامتعارف روی آورده است.
با این حال، «نانا» متفاوت است. او یک ستاره در حال ظهور در تئاتر است اما تجربیات قبلی او تأثیر خود را گذاشته است: او از جذابیت خود به عنوان یک سلاح استفاده میکند و باعث تراژدیهای زیادی میشود. دوست داشتن جاه طلبی و بی تفاوتی او نسبت به دیگران سخت است، اما خواننده نمیتواند چشمش را به روی اینکه او یک قربانی مادام العمر است ببندد.
البته، مانند دیگر کتابهای محبوب امیل زولا، «نانا» صرفاً یک کاریکاتور دو بعدی نیست. برای مثال، اگرچه او برخی از معشوقههای متعدد خود را تحقیر می کند، اما عمیقاً به دیگران اهمیت میدهد. بسیاری از منتقدان زولا را به نوشتن شخصیتهای کم عمق متهم کردهاند که بسیار ناعادلانه است. اما هر خوانندهای باید به خاطر داشته باشد که این نویسنده قبل از هر چیز یک طبیعت گرا و واقع گرا است. او «نمیگوید»، بلکه «نشان میدهد»، بنابراین این به شما بستگی دارد که به خواندن آثارش ادامه دهید. او همچنین با تمام شخصیتهایش به عنوان یک فرد رفتار میکند. اگر اصرار دارید که نانا را به عنوان کهن الگوی زنانگی تمام دوران ببینید، نه این رمان را درک خواهید کرد و نه از آن لذت خواهید برد.
۶. ترز راکن
این رمان به وضوح بسیاری از ایدههایی که بهترین کتابهای امیل زولا را مشخص میکنند و در سن ۲۷ سالگی کاملاً شکل گرفته بودند نشاک میدهد. یکی از آنها جبرگرایی است؛ یعنی با توجه به اینکه یک فرد چه کسی است، که عمدتاً نتیجه تجربیات قبلی اوست، تقریباً میتوانید پیشبینی کنید که در هر شرایطی چه خواهد کرد.
در «ترز راکن»، این شامل یک زنی است که قصد دارد با کشتن شوهرش از ازدواج شکست خوردهاش فرار کند. بیشتر این کتاب شامل نگاهی بالینی، خشن و سازش ناپذیر به شخصیت قاتلان (و احساس گناهی است که بعد از این واقعیت تجربه میکنند). شما معمولاً کتاب های امیل زولا را برای ورود به دنیای شاد و رنگین کمانی انتخاب نمیکنید. با این حال، در این کتاب، به نظر میرسد او تمام تلاش خود را به کار میبندد تا خواننده را به تاریکی فرو ببرد.
همچنین شایان ذکر است که این کتاب، مانند بسیاری از فهرست کتابهای امیل زولا، نوشته شده است تا بتوان آن را قطعه قطعه در روزنامهها و مجلات منتشر کرد.
۷. شاهکار
هنری جیمز، نویسنده طبیعتگرای همکار زولا، دوست داشت عمل نوشتن یک رمان را با نقاشی مقایسه کند: ترکیب هزاران جزئیات کوچک در یک تصویر منسجم و قانعکننده. صحنه هنری پاریس در اواسط قرن نوزدهم، که شامل شاعران، نقاشان، مجسمهسازان و رماننویسانی مانند خود نویسنده بود، قطعاً صحنهای پر جنب و جوش و جالب بود.
این شاید بهترین کتاب امیل زولا باشد، چرا که برخلاف «ژرمینال» و «نانا»، او واقعاً فضایی را که خودش درگیر آن بود، تجربه کرد. به نظر میرسد شخصیت اصلی بر اساس چندین نقاش معروف ساخته شده است که زولا خودش آنها را میشناخته، از جمله دوست دوران کودکیاش پل سزان.
کلود لانتیه برادر اتین (قهرمان ژرمینال) و ژاک (La Bȇte Humaine) است. او یک نقاش با استعداد و مبتکر است، اما سبک غیرمتعارف او آن چیزی نیست که در یک دنیای هنری که به طور فزایندهای تجاری سازی شده پذیرفته شود.
زولا و سزان هر دو از انتقادات و شکستها رنج میبردند. در این کتاب، اینها به عنوان بخشی جداییناپذیر و شاید حتی ضروری از فرآیند خلاقیت ارائه شده است. هنرمندانی که در این کتاب به تصویر درآمدهاند، بیتوجه به هنرشان مانند پروانه به سمت شعله آتش کشیده شدهاند.
۸. شکم پاریس
نثر «شکم پاریس» نسبت به نوشتههای بعدی زولا مانند Au Bonheur des Dames بسیار پختهتر است، اگرچه بخش بزرگی از نبوغ او در حال حاضر به وضوح قابل تشخیص است. مانند بسیاری از رمانهای او، جهانی که شخصیتهای او در آن زندگی میکنند به سرعت در حال تغییر است.
ثروتمندان و بورژوازی ۱۸۵۵ (یا در اطراف آن) به طیف بی سابقهای از کالاها، از جمله غذاهایی که در بازار فروخته میشود و با جزئیات دلپذیر توصیف شده است، دسترسی دارند. در همین حال، فقرا در تلاشند تا با بدبختی از پس زندگی برآیند، در حالی که نارضایتی سیاسی و آشفتگی در زیر سطح میجوشد.
در این کتاب نویسنده موفق میشود یک صحنه یا دوره کامل را فقط در چند پاراگراف ترسیم کند. زولا واقعاً در اتتخاب و تنظیم دقیق جزئیات مناسب برای صحنه تبحر داشت و آنها را بدون توسل به خیال بازگو میکرد و در عین حال دقیقاً آنچه را که باید بدانند به خوانندگانش میگفت. این توصیفات حسی با شخصیت پردازی واقعی و در عین حال قدرتمند متعادل میشوند.
۹. دارایی خانواده روگن
«دارایی خانواده روگن» اولین رمان در این چرخه است که سرانجام در Le Docteur Pascal، آخرین کتاب امیل زولا و همچنین رمانی که همه نظریههای زولا در مورد «وراثت» را به هم پیوند میدهد، به پایان میرسد. قابل توجه است که نویسنده کل مجموعه را در ۲۸ سالگی ترسیم کرده بود، حتی قبل از اینکه نوشتن این کتاب را تمام کند
او نه تنها طرح کلی داستان را میدانست، بلکه تصمیم گرفته بود که چگونه به آن نزدیک شود و چه بگوید. جدای از تأکید بر نقش خانواده و تربیت در شخصیت و اعمال یک فرد، این به معنای نشان دادن لذتگرایی و مادیگرایی بود که منجر به بسیاری از تراژدیهای حماسه Les Rougon-Macquart شد.
داستان این رمان در سال ۱۸۵۱ و کودتای ناپلئون سوم و الغای جمهوری فرانسه است. زمانهای پرتلاطم فرصتهای خوبی را برای کسانی که مایل به پذیرش آن هستند، فراهم میکند.
افراد زیادی وقت یا حوصله ندارند تا کل چرخهای که کار و فلسفه زولا را تعریف می کند، بپذیرند. با این حال، اگر واقعاً دیدگاه تا حدودی بدبینانه و نثر استثنایی این نویسنده را دوست دارید، و احساس میکنید که ارزش آن را دارد که بدانید ریشههای خانواده روگن واقعاً کجاست، «دارایی خانواده روگن » یک نقطه شروع طبیعی است.
۱۰. سهم سگان شکاری
«سهم سگان شکاری» مستقیماً رویدادهای La Fortune des Rougon را دنبال میکند. اگرچه این کتاب درخشش کامل نویسنده را نشان نمیدهد، اما همچنان یکی از پرفروشترین کتابهای امیل زولا است.
اخیراً ثروتهای جدیدی به دست آمده است، اما به نظر میرسد که در فرانسهی قرن نوزدهم اقتصاد ضعیف عمل میکند. تازه به دوران رسیدهها ثروت خود را به رخ میکشند و در جستجوی راههای جدیدی برای سرگرمی و تلاش برای کسب قدرت سیاسی هستند. در همین حال، نوع جدیدی از سرمایه داری – دلالان دارایی – ظاهر میشود، که رودههای پاریس را میبلعند.
چه زمانی فرصتطلبی و جاهطلبی به ماتریالیسم مبتذل و غارتگرانه تبدیل میشود؟ کسانی که بیش از هر چیز خواهان ثروت هستند، در نهایت از چه رنج میبرند؟ آیا کسانی که همیشه بدون اینکه کار کنند پول داشتهاند به یک معنا فلج هستند؟ این کتاب خواننده را تشویق میکند تا درباره این سؤالات فکر کند. طبق معمول، توصیفات بی پیرایه و در عین حال شاعرانه زولا شما را از همان فصل اول جذب میکند.
منبع: ereads
[ad_2]
منبع:دیجی کالا