[ad_1]
براساس پژوهشی که به سرپرستی پژوهشگران دانشگاه فلیندرز و آدلاید استرالیا انجام شده است، استفاده از پتوهای سنگین خلقوخو را بهبود، اتکا به داروهای خواب را کاهش و کیفیت خواب را افزایش میدهد. پژوهشگران میگویند شواهد به قدر کافی قوی هستند که کارشناسان سلامت بتوانند پتوهای سنگین را به مردم توصیه کنند.
سوزان داوسون کاردرمانگر دانشگاه فلیندرز میگوید: «در کاردرمانی، پتوهای سنگین در سنین مختلف بهعنوان فناوری کمکی درحال رایج شدن هستند؛ اما درحالحاضر دستورالعملی برای استفاده از آنها وجود ندارد.»
پژوهشگران ۱۸ مطالعه گذشته را بررسی کردند که اثرات استفاده از پتوهای سنگین را در طول شب تجزیهوتحلیل کرده بودند. درحالیکه جزئیات مطالعات با هم فرق داشت و شامل فقط یک شرکتکننده تا ۴۰۹۲ شرکتکننده میشد، پژوهشگران با بررسی کل دادهها به این نتیجه رسیدند که پتوهای سنگین در مواردی مانند کیفیت خواب و سرعت به خواب رفتن افراد اثر مثبتی دارند.
جالب اینکه یافتهها فقط در افراد بزرگسال صدق میکند. نتایج برای کودکان مبتلا به اختلال کمتوجهی-بیش فعالی یا اختلال طیف اوتیسم متناقض بود، گرچه بسیاری از کودکان گفته بودند پتوهای سنگین مفیدتر هستند. داوسون میگوید: «والدین اغلب گزارش میکردند که کودکان آنها هنگام استفاده از این پتوها آرامتر بهنظر میرسیدند، اضطراب کمتری داشتند و بهتر تمرکز میکردند و این امر میتواند تاثیر طولانی مدتی بر سلامت آنها داشته باشد.»
بهگفتهی پژوهشگران، برای تایید مزیتها و معایب پتوهای سنگین برای کودکان به مطالعات بیشتری نیاز است. علاوهبراین اگر از پتوی سنگین برای کودک دچار مشکلات شناختی استفاده شود، باید پتو طوری باشد که بتواند به راحتی از زیر آن بیرون بیاید.
مطالعه مروری حاضر با هدف ایجاد دستورالعملهای بالینی برای استفاده از پتوهای سنگین و شروعی برای تعیین استانداردهایی برای طراحی این پتوها (برای مثال ازنظر وزن و مواد) انجام شد.
بیشتر بخوانید
گرچه محدودیتهایی مانند تعداد کم شرکتکنندگان در برخی مطالعات مورد بررسی وجود دارد، نتایج بهطورکلی نشان میدهد استفاده از پتوهای سنگین روشی نسبتا ساده برای بهبود خواب است که بیشتر افراد میتوانند آن را امتحان کنند.
داوسون میگوید: «خواب از نیازهای اساسی انسان است. خواب ناکافی میتواند به مشکلات سلامتی متعدد و همچنین افزایش خطر ابتلا یا تشدید شرایطی همچون بیماری قلبی، سکته و مشکلات سلامت روان منجر شود.»
پژوهش در مجلهی American Journal of Occupational Therapy منتشر شده است.
[ad_2]
منبع:زومیت